Door Anne van Meij

Hoe combineer je schrijven met een gezin?

Als thuisblijfmama, iemand die dus de hele tijd thuiszit om de kinderen te entertainen, heb je zeeën van tijd die je kunt spenderen aan je hobby’s en andere liefhebberijen. Het huishouden is zo gedaan, en in hun eerste jaar slapen die kleintjes toch het grootste gedeelte van de dag, daarna komt de peuterspeelzaal in zicht en na drie of vier keer knipperen gaan ze naar de basisschool. Het hele huis ligt vol met het mooiste speelgoed waarmee ze uren zoet zijn, en anders is er altijd nog wel een educatief filmpje te vinden op een van de vele schermpjes die een modern huishouden rijk is.

Kortom: mama zijn is de ideale situatie om het beroep schrijver uit te buiten.

Ik heb overigens die trein ergens gemist want na mijn bevalling was de structuur die zo fijn beschreven wordt in al die mama-to-be-brochures, hier totaal niet aan de orde. Maar dat terzijde. En voor wie de lockdown heeft meegemaakt in de gelukkige combinatie thuiswerken en kinderen, weet nu waarschijnlijk wel uit ervaring dat thuiswerken + kinderen het recept is voor een flinke partij stampvoeten, huilen en gillend op de vloer gaan liggen.

Al dan niet in die volgorde. Geloof me, dat is heel normaal, en zo lang je het niet in de supermarkt of op een andere openbare plek doet zoals peuters en kleuters, kijkt niemand ervan op.

Terug naar het thema waar deze blog over gaat: hoe combineer je schrijven en gezin. Daar kan ik heel kort over zijn: Laat het los, laat het gaan. Met uithalen en wapperend haar. Echt waar, de Disney producent die achter dit nummer zit, weet gewoon hoe het eraan toe gaat in het echte gezinsleven. Sowieso zit deze film vol met goede tips. Hier dus een paar wijsheden die ik regelmatig toepas uit de film Frozen:

1. Wees niet bang voor een brainfreeze.

Als je schrijven met je gezin combineert ga je geheid een keer in een brainfreeze. Het ideaalbeeld van een auteur die eenzaam in een hutje op de hei een bestseller uitpoept is misschien gebaseerd op de realiteit van een enkeling, maar als je een verhaal probeert te schrijven waarbij je per zin meerdere keren wordt onderbroken omdat A. er eentje naar de wc moet. B. er eentje van de wc af moet. C. iemand wil drinken. D. iemand wat lekkers wil. E. het ene kind wat afpakt van het andere kind. F. zelfde als E maar dan in andere volgorde. G. mamamamamamamamamamama! H. Auw ik stoot teen/hoofd/vinger/knie. I.Auw mijn lego-poppetje stoot zijn teen/hoofd/vinger/knie. J. speelgoed ineens onvindbaar is. K. het misschien nu al tijd voor een schermpje is? L. het noodzakelijk is om te weten of de juf een piemel heeft. M t/m S. gelijk aan L, maar dan met hond/kikker/mama/Elsa/Anna/Olaf/Marshall ipv juf. T. niemand meer weet wat voor dag het is. U. mama moet raden wie van de negentig knuffels er morgen jarig is. V. de deurbel gaat. W. Facebook best interessant is terwijl kind X vertelt over het avontuur van de Paw Patrollers. Y. je zelf ook wat wil drinken. Z. het tijd is om wat anders te gaan doen, kan het wel eens zijn dat er een paar foutjes in je manuscript sluipen, of dat er hier en daar een inconsequentie plaatsvindt die je pas na twee of drie keer herlezen opvalt. Je gaat dus vaak werk dubbel moeten doen.

Als je overigens tot hier bent gekomen met lezen en de zin ook nog snapt, kun je prima het gezin met schrijven combineren.

2. Geloof niet in sprookjes.

Tja, Anna was een beetje naïef toen ze dacht dat die ene prins, die ze nauwelijks kende, haar ware liefde was. Het klinkt zo mooi in een sprookje, maar in het echt leven is het niet zo aan de orde. Hetzelfde geldt voor een superstrak georganiseerd schrijversbestaan ‘naast’ je gezin. Staar je er niet te veel op blind. Het is een chaos, en er zullen weinig schrijftafels van schrijvende papa’s en mama’s zijn die er Pinterest-waardig uitzien. En dat is oké. Denk als Anna. Christof, met zijn bijzondere relatie met een rendier, is oké. Iets is alleen perfect als het voor jou oké is.

Oké?

3. Geloof in het onmogelijke

Er zullen vaak genoeg momenten zijn waarbij je denkt ‘waar ben ik aan begonnen?’. Dat is simpel: je bent begonnen aan een boek. Een verhaal waarin je gelooft, en dat je heel graag wilt delen. Maar, je hebt ook een gezin. En soms is niet alles direct mogelijk, maar heb je een klein beetje magie nodig. Niet in de vorm van een eeuwige sneeuwwolk, maar iemand die je regelmatig iets te eten of drinken voorzet is wel handig. Of iemand die de tijd aangeeft, af en toe de was verplaatst van de wasmand naar de wasmachine. Of zelfs de kinderen kalmeert. Of de persoon achter de laptop. Die iemanden zijn onmisbaar en net zo zeldzaam als een sneeuwpop in de zomer. Geloof in ze. Koester ze. En als ze willen tapdansen of zingen: laat ze maar.

4. Ga tegen de regels in.

Hoor jij ook regelmatig die stemmetjes die zeggen dat een schermpje geestvervuilend is? Dat de perfecte mama/papa een vast dagprogramma heeft met knutselen, voorlezen, gezellig spelen, kekke lunchgerechtjes eten, naar de speeltuin gaan, eendjes voeren en samen een gezond hapje eten klaarstomen? Dat een huis iedere dag schoongemaakt dient te worden, dat de wasmachine twee keer per dag moet draaien, dat de ramen binnen iedere week gezeemd moeten worden en dat ze buiten iedere twee weken een spons verdienen en dat je als ouder er volgens de laatste mode uit moet zien, en een goedbetaalde baan moet hebben om als voorbeeld te dienen voor je kinderen?

Luister naar Elsa: geen goed of fout geldt hier voor mij.

Je doet het op jouw manier, op jouw tempo. Zet die stemmetjes uit door gewoon de andere kant op te rennen.

Of ga gillen. Is ook erg lekker af en toe.

5. Opoffering een daad van ware liefde?

Dat is een beetje een lastig onderdeel. Het lijkt me niet zo handig om je gezin op te offeren voor het schrijven. Aan de andere kant hoef je natuurlijk ook niet je schrijfambities op te offeren voor je gezin. Je houdt immers van beide, en doet je best om daar zo goed mogelijk een balans in te vinden om het voor iedereen en dus ook voor jezelf zo prettig mogelijk te houden. Hoe je die balans vindt? Geen idee. Ik doe ook maar wat. Mocht Disney daar al een film over gemaakt hebben, dan kijk ik die graag. Tot die tijd kun je in mijn schrijven regelmatig referenties tegengekomen uit diverse Disneyfilms. Soms bewust en soms omdat ik langzaam gehersenspoeld raak. Heb je zo’n zinnetje ontdekt? Laat het me weten . Misschien plan ik wel een prijsvraag in, als ik mijn agenda ergens kan vinden tussen de boekjes, tekeningen, snoeppapiertjes en lego.