Schrijfritueel

Zo, dus jullie willen graag weten hoe mijn leven eruitzien? Kom dan maar mee! Mijn schatten Met twee nog redelijk jonge katten hoef ik zelden mijn wekker te zetten. Meestal word ik wakker met Daigho ergens tegen mijn benen aan en Ghibli boven op me. Ze weten dat ik degene ben die ze in de ochtend altijd eten geeft, dus ja… Op 8 november 2020 vieren ze hun tweede verjaardag. Het is in ieder geval nooit saai met onze schatjes 😊 Ik denk dat ik een vrij gezonde slaper ben: ik ga niet al te laat naar bed en ben altijd wel voor acht uur op. Het eerste wat ik doe in de ochtend is uiteraard de katten eten geven. Dan log ik in op het intranet van mijn werk. Ik werk als vertaler Engels en Duits voor een Duits vertaalbureau. Daarvoor moest ik in mijn eerste jaar elke werkdag heen en weer tussen Rijswijk en Utrecht met de trein, dat waren behoorlijk lange dagen. Maar ik werk eigenlijk al ruim drie jaar thuis. Een keer per maand ga ik naar kantoor in Utrecht, naar mijn twee collega’s op die vestiging. Ik hoor vaak mensen zeggen dat ze niet thuis… Lees verder »Een dag uit het leven van … Latoya Meuris

Op een donderdag, in Boekarest Eerst koffie. Daar begint elke dag mee, altijd. Uit een aluminium potje dat al jaren met ons mee verhuist. Het kan op het gas, dat is fijn, want de elektriciteit wil er hier nog wel eens te pas en te onpas de brui aan geven. Als je de bedrading ziet hangen op straat is dat niet echt een verrassing. De koffie drink ik achter de computer. Een van de grote voordelen van de laatste verhuizing is dat ik een kamer heb. Een kamer! Zonder noemenswaardige view, maar die verzin ik er wel bij. Een plek om te schrijven en te werken, ongestoord, behalve dan door een wit monster dat nergens rekening mee houdt en overal doorheen spint. Een plek waar al mijn favoriete jeugdboeken staan, om me heen. Via toetsenbord en scherm stap ik de wereld in van het verhaal waar ik mee bezig ben om daar een uur of twee rond te dwalen, personages te leren kennen en iedereen de kant op te duwen die ik voor ze bedacht heb, als het lukt, of om mee te buigen met het verhaal en de karakters, en de boel maar weer eens om te gooien. Mijn… Lees verder »Een dag uit het leven van … Lara Reims