fbpx
Ga naar de inhoud

Hamley Books Uitgeverij

Facebook-f Instagram Youtube Pinterest

schrijven

Een dag uit het leven van … Latoya Meuris

Zo, dus jullie willen graag weten hoe mijn leven eruitzien? Kom dan maar mee! Mijn schatten Met twee nog redelijk jonge katten hoef ik zelden mijn wekker te zetten. Meestal word ik wakker met Daigho ergens tegen mijn benen aan en Ghibli boven op me. Ze weten dat ik degene ben die ze in de ochtend altijd eten geeft, dus ja… Op 8 november 2020 vieren ze hun tweede verjaardag. Het is in ieder geval nooit saai met onze schatjes 😊 Ik denk dat ik een vrij gezonde slaper ben: ik ga niet al te laat naar bed en ben altijd wel voor acht uur op. Het eerste wat ik doe in de ochtend is uiteraard de katten eten geven. Dan log ik in op het intranet van mijn werk. Ik werk als vertaler Engels en Duits voor een Duits vertaalbureau. Daarvoor moest ik in mijn eerste jaar elke werkdag heen en weer tussen Rijswijk en Utrecht met de trein, dat waren behoorlijk lange dagen. Maar ik werk eigenlijk al ruim drie jaar thuis. Een keer per maand ga ik naar kantoor in Utrecht, naar mijn twee collega’s op die vestiging. Ik hoor vaak mensen zeggen dat ze niet thuis… Lees verder »Een dag uit het leven van … Latoya Meuris

Een dag uit het leven van… Petra Doom

– ‘Als je een sneeuwbal in een glas zou doen, zeg maar… hoeveel water zou je dan hebben? Een half glas?’ – ‘Mmm, ik zou denken twee derde. Hangt er natuurlijk vanaf hoe groot de sneeuwbal is.’ We wijden ons allebei weer in stilte aan het werk waar we eigenlijk mee bezig zijn.  Wat later: – ‘Als je een band om je nek hebt, hé… en je spant je spieren… zie je die dan ónder of boven de band?’ – ‘Wacht, waar zit die band dan… hier?’ (Welsprekende handgebaren.) ‘Erboven dan. Maar ze zitten natuurlijk in feite altijd…’ – ‘Ónder de band, ja, dat is mijn dilemma.’ – ‘Ik zou onder zetten, ja.’ Waar een schrijver en een bedenker van D&D-avonturen samen thuiswerken komen er al eens kwesties voorbij waarbij je beter geen vragen kunt stellen, als je geen spoilers wil.  Vanmorgen ben ik gewekt met de belofte dat mijn havermout (vandaag met kardemom, rijstmelk en papaya), klaarstond. Het heeft zo zijn voordelen om de langslaper in huis te zijn. Nadat ik opstond heb ik eerst mijn berichtjes en mails gecheckt, heb ik me laten verleiden om Facebook en Instagram even te openen, en heb ik – na net iets… Lees verder »Een dag uit het leven van… Petra Doom

NaNoWriMo: vrijwillige marteling voor schrijvers

Als jij in je vriendenkring schrijvers hebt zitten, weet je misschien dat het in de maand november opeens angstvallig stil kan worden rond hun persoon. Ze willen niet meer afspreken, ze reageren traag op je berichten en als ze iets posten op sociale media gaat het over dat vreemde woord ‘NaNoWriMo’. Allereerst: het ligt niet aan jou. Ze vinden je nog steeds even lief, ze zijn je niet vergeten en ze proberen ook niet om expres onbeleefd te zijn. Het enige wat er aan de hand is, is dat ze meedoen aan National Novel Writing Month.  Elk jaar in november dagen duizenden schrijfliefhebbers van over de hele wereld zichzelf uit om 50.000 woorden te schrijven in 30 dagen. Ja, je leest het goed: 50.000 woorden. Dat komt neer op gemiddeld 1.667 woorden per dag. Auteurs die leven van het schrijven schudden zo’n aantal misschien zo dagelijks uit hun mouw, maar voor de meeste mensen die deelnemen aan NaNoWriMo vrees ik dat dat niet het geval is. Je denkt misschien: waarom zou je meedoen aan zoiets afschuwelijks? Tja, misschien houden wij schrijvers ervan om onszelf te kwellen. Waarom zouden we anders schrijven als hobby hebben gekozen? Er zijn genoeg andere vrijetijdsbestedingen… Lees verder »NaNoWriMo: vrijwillige marteling voor schrijvers

Een dag uit het leven van … Lara Reims

Op een donderdag, in Boekarest Eerst koffie. Daar begint elke dag mee, altijd. Uit een aluminium potje dat al jaren met ons mee verhuist. Het kan op het gas, dat is fijn, want de elektriciteit wil er hier nog wel eens te pas en te onpas de brui aan geven. Als je de bedrading ziet hangen op straat is dat niet echt een verrassing. De koffie drink ik achter de computer. Een van de grote voordelen van de laatste verhuizing is dat ik een kamer heb. Een kamer! Zonder noemenswaardige view, maar die verzin ik er wel bij. Een plek om te schrijven en te werken, ongestoord, behalve dan door een wit monster dat nergens rekening mee houdt en overal doorheen spint. Een plek waar al mijn favoriete jeugdboeken staan, om me heen. Via toetsenbord en scherm stap ik de wereld in van het verhaal waar ik mee bezig ben om daar een uur of twee rond te dwalen, personages te leren kennen en iedereen de kant op te duwen die ik voor ze bedacht heb, als het lukt, of om mee te buigen met het verhaal en de karakters, en de boel maar weer eens om te gooien. Mijn… Lees verder »Een dag uit het leven van … Lara Reims

Een dag uit het leven van … Mel Hartman

Mijn dag Mijn harige wekker gaat af. Ze heeft een verdomd hardnekkige uitknop die alleen werkt wanneer ik haar in mijn armen neem om te knuffelen. Ik kijk naar buiten, waar de duiven en andere vogels samengetroept op het dak zitten. Ze kijken me dreigend aan en ik voel een Hitchcocks ‘The Birds’ scenario aankomen. Om dat af te wenden, sta ik dan maar zuchtend op. Terwijl de harige wekker, aka Kiwi, haar plasje buiten in de tuin doet, zet haar bediende haar eten klaar. Daarna krijgen de vogels hun continentaal ontbijt. Ik plaats me met een kop koffie achter de laptop. E-mails doornemen, even op Facebook en Instagram, eventueel een post plaatsen en familie opbellen. En dan breekt het angstzweet me uit… wanneer ik de reviews van lezers en bloggers overloop. Oef, de review is lovend. Ik heb er een zorgrimpel bij, maar mijn hart klopt weer. Tijd om te sporten, na mezelf meerdere keren een mentale schop onder mijn kont te hebben gegeven en nog eenmaal, maar nu echt de laatste maal, te surfen op het net (‘uitstel is geen afstel, Mel!’). Tijdens het ontbijt lees ik een boek. Na ongeveer een kwartier volgt een gevecht om me… Lees verder »Een dag uit het leven van … Mel Hartman

Rituelen

‘Heb je eigenlijk ook een schrijfritueel?’ Even laat ik de tekst van het appje op me inwerken. Dan zet ik mijn telefoon uit. Het is drie minuten voor negen, om negen uur begint mijn schrijftijd. Mail uit, telefoon op stil, alleen hoge nood dringt door de door mij opgeworpen barricades heen. Voor me staat mijn beker, tot de rand gevuld met kaneelthee. Mijn lijf is gehuld in mijn favoriete hemelsblauwe fleecevest, dat nog naar wasverzachter ruikt. Als ik schrijf, is het vest altijd schoon. Links van mijn toetsenbord staat mijn Hermelientje van lego, zelf in elkaar gezet, rechts de olieverstuiver die eucalyptus en lavendel de lucht in jaagt. Mijn nieuwe aanwinst uit de boekhandel, Kwantumfysica voor Dummies, ligt binnen handbereik. De timer staat op anderhalf uur, de appel voor in de pauze ligt al klaar. Terwijl de klok op mijn beeldscherm op 8:59 springt, laat ik mijn vingers vast boven het toetsenbord dansen. In het pennenbakje dat pal achter Hermelien staat huist mijn pen, voor eventuele aantekeningen op papier. Drie reservevullingen liggen klaar voor het geval dat. En zeven dropjes. Elke 300 woorden mag ik er een. Ik beweeg mijn vingers, maak ze los, als een atleet. Nog even schuif… Lees verder »Rituelen

De auteur en zijn tooltjes

Toen Shakespeare zijn Hamlet schreef had hij enkel de beschikking over een stuk perkament of papier, een ganzenveer en inkt. Meer had de Bard niet nodig om een paar bestsellers te schrijven. Het waren sowieso andere tijden en een mens moet met zijn tijd meegaan. Ook vandaag zijn er nog massa’s auteurs die voldoende hebben aan een schriftje en een pen. Maar zo ben ik niet.Mijn alter ego (Software consultant dus IT’er) volgt zijn natuurlijke pad en dat is er één van tooltjes, handige programma’s of hulpmiddelen die het schrijven vergemakkelijken. In mijn geval moet ik eerder zeggen: ‘de chaos in mijn hoofd in goede banen leiden’. Ik ben sowieso al gek op tooltjes, vooral als ze gratis zijn. Alles wat het leven gemakkelijker kan maken is bij mij aan het goede adres, ook tijdens het schrijven. Nochtans ben ook ik begonnen met pen en papier. Mijn boek ‘Ravenburcht’, die in oktober in de winkels ligt, ontstond meer dan 25 jaar geleden op een camping ergens in Frankrijk. Tijdens de zomervakantie was onze jongste dochter maar een paar maanden oud en sliep nog na de middag. De oudere kinderen vermaakten zich in de speeltuin of bij vakantievriendjes en mama zat… Lees verder »De auteur en zijn tooltjes

Volg ons

Instagram Facebook-f Youtube Pinterest Twitter
  • Gratis verzending vanaf € 25

Boeken

Auteurs

Over ons