Ik hou van de herfst
Ik ben een echt herfstmens. Eens de blaadjes hun zomerkleurtje beginnen te verliezen en er hier en daar wat geel tussen het groen komt, begin ik te verlangen naar de eerste herfststorm. Dan zit ik voor het raam en kijk naar de blaadjes die alle richtingen uitgeduwd worden door de wind. Net alsof ze een ingewikkeld modern balletvoorstelling dansen. Omhoog, omlaag, naar links en met een grote bocht naar rechts. Stijl en pijlsnel naar boven om dan langzaam en elegant naar beneden te dwarrelen als de wind even een pauze neemt. En die geuren! Hemelse geuren zijn het. Van natte aarde, opgewaaid gras dat voor een laatste keer gemaaid is, van paddestoelen die zich tegen bomen nestelen of op een open plek in het bos een kringetje maken alsof ze zo meteen zullen uitbarsten in het kinderliedje ‘zakdoek leggen’. Het is ook de geur van kruiden en van het laatste hooi dat van de velden wordt gehaald. Het is de geur van gezelligheid, van vernieuwing. De cirkel van witte hoedjes in het bos zijn heksenkringen. De benaming stamt nog uit de tijd dat mensen nog in heksen geloofden. En als je op een stormachtige avond op pad bent in het… Lees verder »Ik hou van de herfst