Een dag uit het leven van … Ina de Man
“Niets is gemakkelijker dan zo te schrijven dat geen mens het begrijpt; niets is moeilijker dan belangrijke gedachten zo uit te drukken dat ieder mens ze begrijpt.” A. Schopenhauer Ik weet dat de wekker binnen een half uur afloopt maar ik ben al wakker. Klaarwakker eigenlijk want in mijn brein speelt zich al heel de nacht een scene af. Die scene waarmee ik de vorige dag last had. Het wilde niet lukken zoals ik het in mijn hoofd had, de dialogen liepen stroef. Ik wist dat het kwam omdat het verhaal hier even vakantie had genomen en dat zou pas beteren als de vakantie voorbij was. En laat dat nu net vannacht gebeurd zijn. Ik overleg bij mezelf of ik zal blijven liggen om de scene nog wat door te kauwen, maar ik ken mezelf. De kans dat ik dan weer even wegsoes en dat ook de scene foetsie is, maakt dat ik het alarm voortijds afdruk en het dekbed terugsla. Naast mij ligt mijn wederhelft nog gelukzalig te ronken, ik laat hem nog effe doen. Onderweg naar de badkamer begint de scene een eigen leven te leiden en tegen ik in de keuken op het knopje van de koffiezet
