fbpx

Hamley Books Uitgeverij

Facebook-f Instagram Youtube Pinterest

Achter de schermen

Oh, wat een jaar

Een paar weken geleden werd ‘Het woord van het jaar’ gekozen. Anderhalvemetersamenleving, is het woord van 2020, op de voet gevolgd door fabeltjesfuik en viruswappie.  Geen van deze woorden heeft een positieve lading. Een samenleving op anderhalve meter is niet iets waar veel mensen gelukkig van worden en ook een fuik vol fabeltjes lijkt me niet de plek waar het aangenaam vertoeven is. Mensen zal ik niet snel viruswappie noemen, als ik ze ook schat, liefje of beertje als koosnaam kan geven.  Voor mij dekken deze woorden ook helemaal niet de lading van 2020.  Natuurlijk, ik heb mijn mening en mijn gedachtes, sta niet achter elke besluit dat genomen wordt maar word door mijn werk in de zorg ook met mijn neus op de feiten gedrukt. Ook ik heb collega’s ziek zien worden en zelfs zien overlijden. Zelf ben ik ziek geworden en heb nog lang restschade van het virus gehad en mijn longen zijn niet meer volledig herstelt.  Dat is een zorg die soms door mijn hoofd speelt. Maar het is geen verhaal dat ik graag en veelvuldig deel. Het past niet bij mij, omkijken. Net zomin als dat ik iemand ben die kijkt naar wat niet kan.  Ik kan nog

Lees verder »
3 januari 2021 Geen reacties

Terugkijk op 2020

2020 is voor quasi iedereen op deze aardbol hét jaar dat we met onze voeten op de grond werden gezet. Al onze vrijheden en wat we gewoon waren, werden on hold gezet omwille van een virus waar we rond deze tijd, een jaar geleden, voor het eerst iets over vernomen hebben. Het werd Covid-19 genoemd, oftewel Corona (niet handig voor bepaalde bierproducenten of verzekeringsmaatschappijen), en in januari begonnen de eerste berichten op te duiken van mogelijke problemen. Januari en februari waren desondanks voor ons nog vrij normale maanden. Januari was een rustige, donkere maand – zoals elk jaar – met nieuwe boeken die op het punt stonden om uitgebracht te worden, en een zeer sterke groei vanuit Hamley, tot meer dan een verdubbeling zelfs van ons aanbod. In januari en februari  konden we ook nog enkele boekvoorstellingen organiseren, en waren er leuke events. Het leven leek nog vrij normaal toen, en alles verliep vrij vlot. Half maart was het dan zover en op het punt dat we net nog een aantal boeken in de winkels hadden gelegd, werden diezelfde winkels plots gesloten. Meteen was het alle hens aan dek, want wat doe je dan als uitgever? Na veel wikken en

Lees verder »
31 december 2020 Geen reacties

Een vreemd jaar

Vond u het ook zo’n vreemd jaar? Ik alvast wel! Ik zag dit jaar ongelofelijke dingen, zowel in positieve als negatieve zin. Voor mij is 2020 een jaar dat ik niet snel zal vergeten. Het begon in het voorjaar. Plots waren de woorden Corona en Covid19 niet meer van het scherm te branden. Het nieuwe virus, waar we eind 2019 voor het eerst van hoorden, leek uit China te komen. En hoe is een mens dan? “Ach, het zal wel niet tot hier komen, wij hebben toch ook niet veel last gehad van de vogelgriep?’ Mis poes, op 13 maart ging België op slot. Nog niet helemaal, maar de maatregelen om die nieuwe vorm van een verkoudheidsvirus in de dijken waren iets wat we nog nooit hadden gezien. Wie kon moest van thuis werken. Kinderen bleven thuis van school en werden geacht de lessen te volgen via de computer. Niet-essentiële winkels gingen op slot en voor het eerst zag ik in mijn lokale supermarkt mensen naar buiten gaan met karrenvrachten vol pastasaus en toiletpapier. Ik heb nooit helemaal begrepen waarom je in een crisis een jaarvoorraad toiletpapier in je kast moet hebben, maar het was blijkbaar een ding. Het tweede

Lees verder »
25 december 2020 Geen reacties

Cocoonen

Kan ik er mijn beroep van maken, please? Ik verzeker je, ik zal het uitstekend doen. Maar goed, tot het zover is, moet ik het beperken tot mijn vrije tijd. Cocoonen betekent trouwens: ‘Je terugtrekken binnenshuis om te ontspannen.’. Nou, dat kan ik als kluizenaar als de beste, en dat ontspannen, daar heb ik ook geen moeite mee. Niet alleen de betekenis, maar ook het woord zelf: ‘cocoonen’, vind ik zalig. Het roept een warm nestgevoel op, alleen al door het uitspreken ervan omarmt het me met gezelligheid en rust. Zo weinig mogelijk doen en relaxen. Heerlijk is dat. Je op de bank nestelen met zachte dekens, een kop koffie, thee of een glas wijn, en snacks, veel snacks. En niet te vergeten, een hond of kat als gezelschap. Huisdieren hebben het cocoonen tot een hoger niveau gebracht, dus die mogen als cheerleaders niet ontbreken. Toch? (Tip: geen huisdier? Neem er een knuffelbeer bij.) Heb je dat ook? Ik kan geen interieurwinkel voorbijlopen of ik wil een fleece deken en kaarsen kopen, want er zijn zoveel leuke spulletjes die het cocoonen net nog wat gezelliger kunnen maken. Ik jammer en smeek terwijl mijn man me aan de arm uit zo’n

Lees verder »
10 december 2020 Geen reacties

NaNoWriMo: vrijwillige marteling voor schrijvers

Als jij in je vriendenkring schrijvers hebt zitten, weet je misschien dat het in de maand november opeens angstvallig stil kan worden rond hun persoon. Ze willen niet meer afspreken, ze reageren traag op je berichten en als ze iets posten op sociale media gaat het over dat vreemde woord ‘NaNoWriMo’. Allereerst: het ligt niet aan jou. Ze vinden je nog steeds even lief, ze zijn je niet vergeten en ze proberen ook niet om expres onbeleefd te zijn. Het enige wat er aan de hand is, is dat ze meedoen aan National Novel Writing Month.  Elk jaar in november dagen duizenden schrijfliefhebbers van over de hele wereld zichzelf uit om 50.000 woorden te schrijven in 30 dagen. Ja, je leest het goed: 50.000 woorden. Dat komt neer op gemiddeld 1.667 woorden per dag. Auteurs die leven van het schrijven schudden zo’n aantal misschien zo dagelijks uit hun mouw, maar voor de meeste mensen die deelnemen aan NaNoWriMo vrees ik dat dat niet het geval is. Je denkt misschien: waarom zou je meedoen aan zoiets afschuwelijks? Tja, misschien houden wij schrijvers ervan om onszelf te kwellen. Waarom zouden we anders schrijven als hobby hebben gekozen? Er zijn genoeg andere vrijetijdsbestedingen

Lees verder »
19 november 2020 Geen reacties

Een dag uit het leven van … Lara Reims

Op een donderdag, in Boekarest Eerst koffie. Daar begint elke dag mee, altijd. Uit een aluminium potje dat al jaren met ons mee verhuist. Het kan op het gas, dat is fijn, want de elektriciteit wil er hier nog wel eens te pas en te onpas de brui aan geven. Als je de bedrading ziet hangen op straat is dat niet echt een verrassing. De koffie drink ik achter de computer. Een van de grote voordelen van de laatste verhuizing is dat ik een kamer heb. Een kamer! Zonder noemenswaardige view, maar die verzin ik er wel bij. Een plek om te schrijven en te werken, ongestoord, behalve dan door een wit monster dat nergens rekening mee houdt en overal doorheen spint. Een plek waar al mijn favoriete jeugdboeken staan, om me heen. Via toetsenbord en scherm stap ik de wereld in van het verhaal waar ik mee bezig ben om daar een uur of twee rond te dwalen, personages te leren kennen en iedereen de kant op te duwen die ik voor ze bedacht heb, als het lukt, of om mee te buigen met het verhaal en de karakters, en de boel maar weer eens om te gooien. Mijn

Lees verder »
18 november 2020 Geen reacties

Volg ons

Instagram Facebook-f Youtube Pinterest Twitter
  • Gratis verzending vanaf € 25

Boeken

Auteurs

Over ons